Kimdir bu bilinmezlik peşinde koşan yorgun kalplerin sahibi
Bilinmez midir bitkin ve ölü ruhların kefaleti
Yargısız mahkemelerde ceza çekiyorum yıllardır
Yok mudur hala yaşayan bedenime bir mezar toprağı daha atacak
Ölü olmaya mahkum bir aşığın son sözleriydi benimki
Aşkını daha önce görmemiş ve son çırpınışla arayan
Bir tepenin üstündeyim ve gökyüzüne hiç bu kadar yakın olmamıştım
Yıldızlara mı dokunmalı yoksa denizin derinliklerine mi kaçmalı
Uçsam bir dert, atlasam ayrı bir dert bu yaşlı dünyaya
Sürekli şikayet ediyor eylemlerim için eylemleriyle
Hayalsiz kalmış insanlık için haykırışlar
Benden gelir tüm bunların imkanı gibiydi yaşamak
Koş koşabildiğince, kaç buralardan
Seni kurtaracak birisi yok artık peşinde
Hayal kurmaya koyuldular birden ihtiyatsızca
Nisyan olacak bu yaşananlar günün birinde yine